Öyküm Ağca
Çocuklar, hayatına katkıda bulunabilecek birçok davranışı ve bilgiyi oyun yoluyla öğrenir. Oyun çocuğun birincil merkezi aktivitesidir Bu yüzden oyun çocukların, temel iletişim aracı kabul edildiğinde çocuklar daha fazla anlaşılabilir. Bir çocuk ancak oyun oynayabilirse tamamlanabilir. Çocuklar oyundan mahrum bırakıldıklarında duygusal alanda gelişim gösteremezler ve uygun biçimde sosyalleşmeyi başaramazlar. Bazı ebeveynler çocuklarının dışarı çıkıp oyun oynamasına izin vermez . Bunu yaparken de evde oyun oynaması için çocuğa muhakkak bolca oyuncak vermesi gerekir. Ebeveynlerin ofiste çalışması, evi toplaması gibi rutin işleri varsa çocukların tek işi de oyun oynamaktır. Oyun çocukların kendini ifade etmede, yeteneklerini keşfetmesinde, motor becerilerini geliştirmesinde, fiziksel, zihinsel, duygusal ve dil gelişimine katkıda bulunur. Çocuklar oyun yoluyla birbirleriyle etkileşime girerler. Arkadaşlık kurmayı sürdürmeyi öğrenirler. Toplumsal cinsiyet rolleri dahil sosyal ve kültürel görüşlerini öğrenirler. Özgüvenini geliştirirler. Aynı zamanda çocuklar neyin kabul edilebilir olduğunu neyin kabul edilemez olduğunu oyun aracılıyla öğreniriz fakat bazı aileler çocukların oyun oynaması için yeterli zaman tanımazlar. Çocuklarının okulda sadece iyi not almasına odaklanırlar. Oyunun çocuğun gelişimindeki rolünü ve onların hayatındaki önemini görmezler. Eğer ebeveynler bunu fark etmiyorsa oyunu faydasız ve basit bir aktivite olarak görürler. Ebeveynler oyunun çocuğun eğitimine, zihinsel gelişimine katkı sağladığını düşünmezler. Oyuna vakit ayırdıklarında eğitimlerine zaman kalmayacağını düşünürler oysaki oyun da bir eğitim şeklidir. Ebeveynler kendi çocukluklarında oyun oynamamış olabilirler çocukların da kendileri gibi yetiştirmek isterler. Ebeveynler çocukluğunda oyun oynamadıkları için çocuğum da oynaması bir şey olmaz diye düşünürler. Aslında çoğumuzun bir zaman geçirme aracı olarak gördüğü oyun, aslında çocuğa dünyanın nasıl işlediği hakkında bilgi verir ve o dünyada kendi yerini bulmasına kendini gerçekleştirmesini sağlar. Çocuklar kendilerini en iyi oyunla ifade ederler. Çocuklar oyun sırasında yalnızca kendilerini mutlu eden duygularını ortaya koymazlar. Kendilerini rahatsız eden korkularıyla yüzleşmeye veya bu duygulardan kurtulmaya çalışırlar. Çocuğun oynadığı oyun köşeleri, aldığı roller, kullandığı materyaller; eğitimciler ve anne babalar için çocuğunu tanıma konusunda en iyi ipuçlarıdır.
Aileler çocuğun özel ilgi alanları ve kişiliği hakkında daha fazla bilgi sahibi olmak için oyun oynarken gözlemlemelidir. Sonuç olarak Oyun, çocuğun gelişimi ve yetiştirilmesi yönünden oldukça önemlidir. Çocuğun gözü ile bakıldığında oyun çocuğun en önemli işi, oyuncakları ise en önemli aracıdır.
Albatros Bilişim Kooperatifi